Медицина над медицината:
Владимир Алмазов, истакнат руски кардиолог, во својата канцеларија чувше сад со човечко срце. Сите негови студенти ја знаат позадината на таа приказна со срцето. Во раните 50-ти години, кога Др. Алмазов сè уште бил студент на четврта година на Медицинскиот институт во Санкт Петербург, млада жена со дијагноза на субакутен бактериски ендокардитис била донесена на клиниката во Санкт Петербург.
Дури и денес оваа застрашувачка болест има многу висока стапка на смртност, а тогаш фаталниот исход бил речиси сигурен.
Се сметало дека за девојката нема помош, срцето се повеќе и слабеело, пропратено со постојана зголемена температура.
Девојката била прегледана од сите најдобри професори, но без позитивен исход. За време на тие прегледи покрај професорите биле и неколку практиканти. Еден од нив бил и др. Аламазов, тогаш познат како многу вреден и талентиран студент.
Тој не предложил никаков револуционерен метод за лекување на ендокардитисот, или нешто слично, тој едноставно се заљубил во девојка која била на умирање.
Практикантот ја посетувал секој ден и и носел цвеќе. Со текот на време и таа се заљуби во него и полека но сигурно почнала да закрепнува.
Се венчале, добиле деца, а на нивната свадба ги поканиле и лекарите кои ја лекувале.
По многу долги и среќни години, таа починала и го оставила своето срце на Медицинскиот институт во Санкт Петербург.
Таму ќе остане засекогаш зачувано како потсетник дека болното срце може да го излечи само срце што го сака.
Љубовта е лек за секоја болест.
