Еден млад ѓавол праша:
“Како испрати толку многу души во пекол?”
Стариот ѓавол одговори:
“Со страв!”
Младиот човек:
“Браво! Зошто се плашеа? Војна? Глад?”
Стариот:
“Не … болест!”
Младиот човек:
“Да, дали беа болни?” Дали умираа? Зарем немаше лек? “
Стариот:
“Тие се разболуваа и умираа, а имаше лек …
Младиот човек:
“Јас не разбирам…”
Стариот:
„Тие мислеа дека единствената работа што не треба да се промаши по секоја цена е ЖИВОТОТ!“
Не се прегрнуваа … Не се поздравуваа едни со други …
Тие се оддалечија едни од други! Тие ги избегнуваа сите човечки контакти …
На се што е човечко!
Пари немаа затоа што ги загубија своите работни места.
Тие слепо веруваа во сè што слушаа и читаа. Тие се откажаа од својата слобода.
Никогаш не излеглегуваа од дома, тие секојдневно живееа во страв, Тие веќе не ги посетуваа роднинините и пријателите…..
Светот се претвори во голем концентрационен логор со доброволни затвореници.
Тие прифатија сè само за да преживеат еден мизерен ден.
Тие не живееја, умираа секој ден!
Лесно беше да се земат тие сиромашни души .. “
Направете си преглед на
совеста.
Превземено и преведено од италјански .
