Сопот Селото одбележува две големи трагедии во последните два века. На 3 и 4 ноември се одбележува нечовечкиот масакр на партизанските и четничките структури во 1944 година. На ова место се откри вистината која се криеше седум децении, пишува Алсат.
„Токму на ова место, во 1944 година, 65 деца, момчиња и мажи од селото Сопот беа врзани, малтретирани и нечовечно масакрирани од тогашните партизански сили. За да докажат дека се мртви, по пукањето им биле ставени тешки камења на главите, за да се уверат дека се дефинитивно мртви.“ Адријан Керими, новинар.
Како беше откриена масовната гробница? Како се пронајдени остатоците? Имаше ли отпор од жителите на село Сушево? Зошто тие жители ја чувале оваа тајна неколку години, не живееле на неколку метри од жителите од Сопот. 78-годишнината од масакрот ја наоѓа земјата без комеморативен знак.
„Овој дел овде е масовната гробница, која по многу напори успеавме да ја најдеме точната локација. Како ја добивте информацијата дека овде има масовна гробница? Дојдовме како резултат на трудот и помошта што ни ја даде еден селанец од Сушево. Не знаевме дали е точно, но вистина е дека нè донесе овде и ни рече – сега можете да истражувате и да ги земете коските. Овде ни преостанува една работа која не можеме да ја реализираме поради едноставни административни причини. Не можеме да ја купиме оваа земја бидејќи нејзините сопственици починаа. Сакаме да имаме камен и структура каде што ќе ги запишеме датумите.“ рече Илбер Лимани, Комисија за истражување.
Во Сушево сè уште се наоѓаат затворот, штабот на партизаните и четниците и куќата на командантот по име „Војо“. Хаџи Шериф Лимани, кој во 1944 година имал само 5 години, носи дел од неговите спомени, доживеани и наследени од сведоштвата на неговата мајка.
„Дојди, никој не може да те допре. Се собраа, одиме оти не канат бидејќи нема кој да ги чува животните. Кога се разбудиле наутро ги фатиле и ги врзале. Биле вкупно 73 лица, но во нашето маало 35. Во 1947 година дојдовме овде во ова село. Не бевме таму 3 години. Кога се вративме, од Козјак ни ги одземаа куќите. Еден старец ѝ рекол на мајка ми дека наутро ќе донесе секира и кога ќе стигнеме, ги нападнал и ги избркал од овде. Не плашете се, јас сум тука.“рече Хаџи Шериф Лимани, жител на Сопот.
На споменикот во Сопот изграден во ноември 2008 година денеска се врежани имињата на 64 маченици. Најмладиот имал 6, а најстариот 84 години./Алсат.мк
АДРИАН КЕРИМИ- Алсат Телевзија
