Во Македонија живеат најнесреќните луѓе на Балканот според Светскиот извештај за среќа, а на светско ниво, меѓудругите, земјава е во друштво на Конго, Гвинеја и Украина која е во војна.
Степенот на корупција, социјалната поддршка, институцииите, како и себичноста во општеството, не поставија на 87 место, од 137 држави. Според граѓаните, најголема причина за несреќа е 30 годишната политика на земјава и сиромаштијата.
-Затоа што имаме такви политичари, политичарите само си гледат за џебот нивни, народот не ги интересира, сите што викале јас вака, јас онака ќе направам, сето тоа било за нив, ништо за народот и држават./ Немаме кој да ни ја води државата, прав човек уште не дошол, дојди на фотеља, најади се накркај се, способен нема, народ плаќа./Јас сум среќна а немам ништо.
Велат, по улица ретко може да наиде на нечија насмевка, лицата кои најчесто ги гледаат се загрижени и замислени.
Како среќни? Кој е среќен? Дали гледате луѓе насмеани весели? Не бре./ Ретко, можеби има некој насмеан кој не може да разбере што се работи овде, туку оди така и се смее, можеби и од мака, инаку сите се загрижени и озбилни.
Станавме земја на иселена младина и раздвоени семејства, кои се гледаат преку интернет или пак еднаш годишно, велат тие.
Срцето боли, ама што да правиме, младите не можеме да ги сопреме, тие си го гледаат својот пат. /Стандардот ни е ниско паднат, безработица за млади, отидоа во странство. /Јас сум среќен затоа што бев во странство и денеска кога гледам тука како е си викам зошто сум се вратил./ Подобро да си најдат иднина на страна, за нив нема никаква перспектива./
Зошто нацијата е несреќна беше прашан и премиерот Ковачевски. Вели предизвик за секој премиер е да има функционални институции и подобар стандард. Но стратешките цели ги гледа како клучни за подобар живот.
Целта е остварување на полноправно членство во ЕУ, зголемување на животниот стандард, зголемување на платите, практично се поврзани меѓу себе и со задоволството на сите граѓани на државата.
Социолозите исто така неповолните услови за живот ги препишуваат на децениските политики.
Политичките партии во таа борба за власт не го штедат народот, постојано или едните или другите или третите. Се создава една клима еден амбиент во која тешко може да се најде една утеха.
Најсреќни се Финците, а потоа следуваат и останатите скандинавски земји. Најнесреќни се граѓаните од Авганистан. Либан, Сиера Леоне и Зимбабве.
Извор: Канал5
