– Што и да треба, јас сум тука, дури и кога на почетокот не знам како се снаоѓам и помагам. Човечки е да се помогне, да се биде човек, тоа е она што најмногу недостасува денес – ова се зборовите на Миле Стефановски, односно попознат како Ципе Миле, како што го знаат сите Срби и Македонци на социјалните мрежи, особено оние на кои додека се на одмор во Грција, им се случуваат неволји.
Ципе Миле е од Македонија, но веќе 13 години живее во Солун. Неговиот контакт понекогаш значи решение на повеќе од половина од проблемот, како што видовме вчера при потрагата по семејство од Јагодина кое исчезна, бидејќи два дена не контактирале со своите најблиски. Комуникација со медиумите, со лекарите, граничната полиција и семејството и така до доцна во ноќта, додека не се разреши ситуацијата. Како што вели, било важно да се најде живо и здраво семејството на Србите, како што беше случај на крајот.
На прашањето колку такви семејства од Србија добиле насмевка на лицата поради него, тој се смее и вели дека одамна престанал да брои, но дека тоа не е важно.
– Веќе не бројам, ги имаше многу. Луѓето ми се обраќаат со години, речиси од почетокот на грчките Фејсбук групи. Така се „прославив“ кај вас. Ете, убаво се дружиме вече со години – вели тој на почетокот на интервјуто за „Блиц“.
Една жена барала другарка што ја немала видено 20 години
Live from Greece, Грција во живо, Грција инфо… Нема група во која не е означен барем еднаш дневно на објави кога некому му треба помош. Неговиот инбокс на Фејсбук повеќе од седум години е збирно место за сите оние кои ги искасала медуза, на кои им пукнаla гума, на кои итно им треба лекар, мајстор…
– Имаше многу случаи, но најубавото сеќавање што го имам е жена која бараше drugarka, не се виделе 20 години. Ja барала насекаде, но ништо. И така, после тој пост ми требаа ден-два да ја лоцирам. Таа живееше речиси спроти мене. Беше многу емотивно – раскажува Миле.
Се сеќава на убави работи, но се сеќава на тажни и очајни работи со горчина во устата. Не затоа што му било физички тешко, туку затоа што бил единствениот што бил таму кој морал да го препознае починатиот член на семејството.
– Ги имаше и тие тажни работи. Сообраќајка, пред короната загина маж од Србија. На препознавање отидов со член од неговото семејство. Ми беше многу тешко, но не сакав да одбијам – вели со воздишка Миле.
Хуманоста нема цена
Време е да ја смениме темата, на нешто светло и хумано. Како што вели, кога некој ќе му се обрати за помош, тој секогаш го дава најдоброто од себе и од причини кои барем нему му се логични.
– Човечност. Јас правам се поради тоа, на луѓето ако им треба помош, помогнете им, ако не можеш немој да одмогнеш едноставно е. Така ме учеа и така функционирам. Никогаш од никого не сум земал динар, а ми нудеа, Се разбира, имаше и покани за ручек, „ако поминеш, задолжително јави се“. Не сум во контакт со нив, премногу луѓе, никому не држам лутина, и се надевам дека никој не ми држи лутина – вели тој.
Она што не интересираше е дали некој од Србите некогаш му ја понудил најголемата српска чест – кум. Како што вели, некој Србин да му понуди без размислување би прифатил. Причината, како што вели, е едноставна.
– Да ме побара некој да бидам кум, би прифатил, тоа е свето, голема чест. Јас не би ни трепнал!
Го препознаваат на улица
Бидејќи сите Срби во грчките групи на Фејсбук го имаат неговото име, кое се појавува заедно со црвено светло кога ќе се појави проблем за време на нивниот престој во Грција, не интересираше и дали го препознаваат на улица.
– Во Грција не ме препознаваат, но ми се случи во Белград и на граничните премини. Убаво е, ако има гужва на преминот, можам да ја поминам линијата. Се шегувам, секако – вели Миле.
Од 2010 година живее во Грција и таму дипломирал. После тоа, околу 2014 година, почнал во приватниот сектор, прво да издава станови преку услуга, а потоа како агент за недвижности. Од оваа година е сопственик на агенција која се занимава со продажба на недвижен имот на подрачјето на Солун и Халкидики.
Како што вели, токму оваа работа му помогнала да влезе во кругот на добродетели на Србите во Грција. Имено, тој скокнал да им помогне на сите на кои итно им било потребно сместување.
-Се сеќавам на семејството од Србија, малото момче проголта борова игла во Ситонија, мораше итно да биде префрлен во болницата во Солун. Им помагав на родителите во комуникацијата и сè друго. Во тие години им помагав на многу луѓе кои мораа да одат во болница, пред корона вирусот држев апартмани во Солун, па им давав бесплатно сместување, за да имаат каде да спијат додека нивните најблиски се во болница – открива Миле.
Нема поубава емоција од тоа кога ќе помогнете некому
На прашањето за причината зошто тој е секогаш подготвен да помогне, бараше време да одговори. Чекаме да каже какво е чувството кога знаеш дека си направил добро дело и дека нечија болја си ублажил. По неколку моменти, тој конечно проговори.
– Пресреќен сум, ме исполнува тоа, нема подобра емоција од тоа кога ќе помогнеш некому. Затоа што еднаш и ти би сакал некој да биде човек спрема тебе ако треба, не дај Боже. Како да очекуваш добро, ако не го правиш тоа – искрено ќе рече Миле.
Годинава, како што вели, се намалил бројот на оние кои му пишувале или го означувале на објави.
– Подиректно ми пишуваат, во инбокс, претпоставувам дека така им е полесно на луѓето. Така ми се обратија и синоќа членовите на семејството. Кога ќе ме означат, не го гледам веднаш, бидејќи работам. Ако е итно одговарам, без никој да ме бара – вели Миле.
