Во секоја војна за слобода што го означила напредокот на еманципацијата во југоисточна Европа, Македонците учествувале. Македонците се бореле рамо до рамо со Грците за време на долгата и горчлива борба за грчка независност. Кога Србите се побуниле, Македонците се роеле низ планинските превои за да помогнат; кога избувнала бугарската буна, Македонците брзале да застанат рамо до рамо за да се борат и, доколку е потребно, да умрат со луѓе од туѓа раса што немаат ништо заедничко со нив, освен омраза кон турскиот јарем. Со секој бунт во европска Турција во последните три века, Македонците сочувствувале, пишува австралискиот весник „Ворлд’с њуз“ од Сиднеј, на 24 октомври 1903 година, два месеца по Илинденското востание во Македонија, во текстот насловен „Македонија: Нејзината славна воена историја“.
Известувајќи за состојбите во Македонија, по задушувањето на востанието, тогашниот австралиски весник, јасно прави дистинкција меѓу Македонците од Грците, Србите, Бугарите, па и Ерменците. Без никаква дилема, нарекувајќи ги Македонци тие што го кренале Илинденското востание, медиумот од Сиднеј, во 1903 година проценува дека сите други соседни народи всушност им се должници на Македонците.
„Грците, Србите, Бугарите, па дури и Ерменците се нивни должници, но самите Македонци (вели еден американски писател), иако им помагале на другите да се ослободат, сè уште се под власта на ‘дива сила која речиси 1.000 години ги уништувала најубавите делови’ на два континента.
Не е чудно што Македонците се бунтуваат. Би било почудно ако не го сторат тоа. Слободен, храбар, слободољубив народ, тие со векови биле подложни на најодвратната, најиритантната форма на тиранија позната на светот надвор од границите на Турската империја“, смета „Ворлд’с њуз“ од Сиднеј во октомври 1903 година.
Недвосмислено, австралискиот весник ги поврзува Македонците од постилинденскиот период со наследството на Александар Македонски Велики.
„Македонците не биле секогаш робови на околните и помоќните нации. Србите гордо се навраќаат на деновите кога постоела српска империја; Бугарите на вековите кога Бугарија владеела со поголемиот дел од територијата што некогаш се состоела од европска Турција; Грците на златното доба кога малиот полуостров му ја дал на светот својата уметност, своите писма, својата наука и филозофија. И Македонија има славно минато, бидејќи од рамнините и долините, од планинските падини и карпите на земјата што сега се состои од вилаетите Солун и Монастир (Битола) дошле луѓето што марширале кон сигурна победа под Александар Велики“, се вели во текстот на „Ворлд’с њуз“.
Како аргумент за поврзаноста на Македонците од почетокот на 20-век со наследството и легендите за Александар Македонски, весникот од Сиднеј кажува за подемот и славата на македонската империја 23 века порано, нарекувајќи го „чудата на целата историја“.
„Огромниот раст на македонската моќ за време на краткото владеење на Александар беше едно од чудата на целата историја. Од релативно незначајна држава, во неповолна положба, без природни граници и затоа отворена за напад или упад, без уметност, наука ниту писмо, Македонија стана сила на светот во толку кратко време и под толку извонредни околности што приказната се чита како поглавје од ориентална бајка. Империјата на Александар се распадна веднаш по неговата смрт, и од истите причини што доведоа до пропаста на Персија. Немаше кохерентност меѓу сите различни елементи што ја сочинуваа, и штом влијанието на еден доминантен ум беше отстрането, целата држава се распадна. Но, Македонците никогаш не го заборавиле тој славен период во нивната историја, а македонските говорници можат да ги поттикнат своите слушатели на бунт против Турците преку приказните за Граник и Исус, преку песните на Арбела и смртта на персискиот крал“, завршува текстот на сиднејскиот „Ворлд’с њуз“, давајќи им надеж и мотивација на Македонците за право на своја држава, во безнадежните времиња по пропаста на Илинденското востание.
Ј.П Мкд.Мк
