На денешен ден пред 95 години е родена Јованка Броз, првата дама на СФРЈ, сопругата на претседателот Јосип Броз Тито.
Нејзиниот живот и односот со Тито во еден дел ќе остане мистерија, пред сè затоа што Јованка по смртта на Тито била изолирана од јавниот живот.
Меѓутоа, пред две години, сценаристот и режисер Милан Шарач, најавувајќи ја монодрамата-исповед “Јас, Јованка Броз“, изјавил дека лајтмотивот на мелодрамата е всушност предсмртната желба и порака на некогашната прва дама на големата Југославија, односно нејзината исповед дадена само неколку месеци пред нејзината смрт.
Шарач тогаш открил неколку ексклузивни детали за јавноста.
„Нека неговото семејство ги погреба каде што сака. Секогаш тоа го кажував, го убедував дека тоа е најдоброто решение. За жал, не успеав да го убедам“ – му рекла Јованка.
Таа на Милан му раскажала и детали од времето кога почнал “атакот“ за да ја разделат од Тито.
„Дојдов во резиденцијата, а Тито не беше таму. Исчезна. Каде? Никој ни збор да каже. Го немаше 13 денови. Бев во шок. Не можев никому да му кажам, мислам на светската јавност ниту пак сама да го барам. Замислете, држава без шеф. Исчезна човекот сред бел ден. Кога го вратија тоа не беше мојот Тито. Тоа беше првиот ден од нашата конечна разделба. Каде беше тој? Кој го киднапираше? Му го раскажав тоа само на Раде Чечур, мојот шеф на обезбедувањето, полковник на полицијата“ – признала Јованка.
Во монодрамата ќе се види дека вдовицата на Тито никогаш не се одрекла од православната вера, без оглед на режимот во чиј корен бил атеизмот.
Од обилниот материјал кој не влегол во сценариото, Шарац за “Новости“ издвоил и една сцена кога Хашкиот трибунал му судел на Слободан Милошевиќ.
„Јованка во еден момент, целосно спонтано кажа: „Мој Милане, гледаш како ја зборуваат невистината дека таткото на Милошевиќ се самоубил. Дека се обесил. Тоа не е вистина Милане. Него го убија затоа што беше руски човек. Ја сакаше Русија. Затоа го убија“ – изјавила Јованка Броз.
