6.3 C
Ohrid
четврток, јануари 23, 2025
ПочетнаМакедонијаOхриѓанецот Александар: И плачам и се радувам од среќа бидеќи јас сум...

Oхриѓанецот Александар: И плачам и се радувам од среќа бидеќи јас сум само еден од 20-мина кои чекаат трансплатација на срце.

spot_img

Како што е познато, изминатата ноќ успешно е завршена првата трансплантација на срце во земјава на државната Кардиохирургија.

<

Првото трансплантирано срце, синоќа, три часа по полноќ, зачука во градите на 54 -годишен пациент.

По шесовна часа операција, во сала на државната кардиохирургија, тим на врвни лекари ја изврши првата трансплантација на срце во земјава. Семејството на 43 годишна жена што го загуби животот во сообраќајка не среќа со мотор, одлучи, да спаси животи, донирајки ги и нејзиното срце и нејзините бубрези.

Се уште на јавноста не е познат идентитетот на човекот на кој што е пресадено срцето на Емилија Динева.

И плачам и се радувам, солзите сами течат оти сум среќен, ова беше долга непроспиена ноќ која донесе многу надеж за сите нас – верувајте, иако не бие во моите гради, го чувствувам, го слушам како силно чука тоа вистинско срце во градите на мојот пријател – со трепетлив глас полн оптимизам и ведрина утринава ни посака добро утро охриѓанецот Александар Димоски, кој е еден од 20-те мина пациенти кои чекаат трансплантација на срце.

До пред само половина година секојдневието на Александар кој работел како таксист било исполнето со посветена грижа околу семејството и битка за поудобен живот на 4,5 годишно синче. Но се тргна наопаку еден студен зимски ден кога почувствував силна болка кај срцето – вели тој.

Неговото срце толку слабо работело што не можел да земе здив. Ноќите ги минував спиејќи во подисправена положба, некогаш дури преспивав седнат на маса, оти се гушев – единствен спас беше вештачкото срце со кое живеам веќе 5 месеци, вели Александар за „Алфат ТВ.

– Многу е тежок животот со батерии, со струја,навечер треба да се полнам со струја.Ми е страв да не не се наполнат батериите, да не се испразнат.И овај не е живот таков лесен.Што ти било најтешко во овај период додека си болен? Најтешко ми е што го имам апаратот со батерииве дека тежат две кила, ми тежат, рече Александар Димоски.

Мајката на Александар, Елена раскажува како е да се биде мајка на чедо кое не знае што ќе му донесе утрешнината. Болеста на Александар, се случила во време додека таа лежела во болница, борејќи се за своето срце кое сега чука само за Александар.

spot_imgspot_img
spot_img
spot_img
ПОВРЗАНИ СТАТИИ

Најпопуларни

Повеќе постови

Делата зборувааат за него: Градоначалникот Ногачески горд на реализираните проекти- Во 2025 година не очекуваат уште поголем број на нови проекти.

💁По изминувањето на три години од вториот градоначалнички мандат даваме преглед-потсетување на поголемиот дел од реализираните инфраструктурни проекти и активности, во периодот од 04.11.2021...

Заменик директорот во „Македонски шуми“ дели бесплатно 50 знамиња со Сонцето од Кутлеш

Заменик генералниот директорот во „Македонски шуми“, Кире Михаилов на својот Фејсбук профил се пофали дека е исплатена декемвриската плата за вработените во претпријатието. Тој, како...

Вечер открива нов судски скандал: Еве како се „обработува“ судија од Апелација за потребите на една од странките

Обвинителството и судството имаат доверба во јавноста од само 2%, дека има причина за таа ниска доверба граѓаните гледаат докази преку сопствени искуства и...

ИН МЕМОРИАМ: Почина познатиот сликар Коле Манев

Јана Манева Чупоска на социјалните мрежи објави дека починал нејзинот татко, познатиот сликар Коле Манев. Коле Манев е роден во Бапчор, Костурско, Егејска...