Само неколку минути пред 16:00 часот, на 2 октомври 1986 година, Ту-134 се приближуваше до пистата во Самара со ризична брзина. Само неколку секунди подоцна, авионот удрил во земјата и се запалил.
Се испостави дека капетанот на авионот се обидел слепо да слета, но фаталниот облог со копилотот завршил на застрашувачки начин.
За 87 патници и 7 члена на екипажот, требаше да биде обичен домашен лет од Свердловск (денешен Екатеринбург) до Грозни, со попратно слетување во Куибишев (денешна Самара). Кога се качиле на авионот во Свердловск, луѓето ги понеле со себе личните работи, а некои патувале со своите деца.
Првиот дел од летот помина како и обично. Полетувањето и летот што претходеше на смртоносното слетување во Кујбишево поминаа без тешкотии. Сепак, пред градот да се појави на хоризонтот, капетанот на авионот дошол до луда идеја.
Александар Кљуев се обложи со неговиот копилот Генадиј Жирнов. Тој рече дека може да слета на слепо, не гледајќи каде е земјата и само дасе потпира на инструментите. Не е јасно зошто копилотот одлучи да го прифати облогот, бидејќи облогот можеше да го добие само со својата смрт, но тоа може да се објасни со авторитетот на капетанот и влијанието што го имаше врз екипажот.
Приближувајќи се кон пистата, Кљујев со врзани очи го блокираше погледот пред кабината и започна фатално слетување. Копилотот и остатокот од екипажот не се побунија против овој исклучително ризичен експеримент, дури и кога се вклучија системите за предупредување.
Кога авионот ја допре земјата, неговата опрема за слетување се скрши, се преврте и се распадна на две половини. Горивото протече од резервоарот над загреаните мотори и остатоците од авионот се запалија со беспомошни патници заробени во трупот на трупот.
Пожарникарите кои дежурале на аеродромот во рекордно време пристигнале на местото на несреќата. Потребно им било само минута и пол да започнат со акцијата за спасување на патниците од пламенот и отровниот чад.
Не секој може да гледа толку страшна глетка без физичка реакција. Глетката на мртви тела и одвратната смрдеа од месо што гори кај многумина од нас предизвикаа повраќање. Во исто време, таквиот задушен чад од изгорениот материјал што се ширеше внатре беше возможен само со заштитна маска за гас, рече В. Фригин, еден од првите пожарникари што пристигнал на местото по несреќата.
Пожарникарите морале да се борат против огнот и чадот додека трагале по преживеани меѓу запалените остатоци од авионот и мртвите тела.
Додека влегував во пукнатината на трупот од кој се креваше чад, веднаш видов како мртов човек виси над мојата глава, врзан со ремен. Авионот се превртел за време на несреќата и сите места со патниците биле свртени наопаку. Многу трупови беа целосно без облека, додека на други им недостасуваа обувки. Сето тоа го однесе воздушната струја или изгоре во пламенот, го опиша застрашувачкото искуство Фригин.
Мртви тела паѓале врз пожарникарите додека се движеле преку авионот наопаку во потрага по преживеани. Иако успеаја да спасат некои патници, повеќето подоцна починаа, и покрај херојските напори на пожарникарите.
Советската полиција наскоро пристигна на местото и го блокираше пристапот до авионот. Тогаш КГБ пристигна да се увери дека ужасните детали од несреќата не излезат во јавноста, имајќи предвид дека цензурата на информации беше вообичаена практика во Советскиот Сојуз.
Само благодарение на пожарникарот Фригин, фотографиите од запалениот авион беа зачувани и подоцна проширени. „Не само што ги извлеков труповите од авионот, туку, во согласност со моите должности, се обидов и да направам што е можно повеќе фотографии од местото на несреќата. Мислев дека ќе бидат корисни за подоцнежна истрага за причината за трагедијата, рече Фригин.
Сепак, агентите на КГБ го запреле пожарникарот на самото место и конфискувале еден од двата филма што ги направил. Фригин му го предал вториот филм на својот колега и му рекол да го скрие.
Капетанот Александар Кљујев беше изведен пред суд на затворено судење на кое не им беше дозволен пристап на новинарите. Тој беше осуден на 15 години затвор. Тој излезе по шест години. Копилотот Генадиј Жирнов не можеше да се појави на суд или да биде испрашуван затоа што почина во болницата. Сведоците изјавија дека тој очајно се обидувал да ги спаси патниците, влегувајќи и излегувајќи од авионот во пламен неколку пати се додека не ја изгубил свеста.
Смртоносниот облог предизвика смрт на 70 луѓе, вклучувајќи 14 деца, и остави безброј нивни роднини и пријатели во тага поради загубата на најблиските.
Извор Медиа.мк