Наша судбина-Нивите во Пелагонија се пожедни за вода, земјоделците се помачни.
Жителите на селото Рилево во Општина Долнени се оставени цело лето на плус 40 степени без капка вода. Поради климатските промени, со текот на времето им пресушиле сите бунари и чешми, сега нема вода ниту за луѓето, ниту за стоката. А што е уште пожално ситуацијата е ваква со години, а ниту општината, ниту државата немаат волја да го решат овој проблем.
80 годишниот Благоја Нешкоски од селото Рилево во Општина Долнени секој втор ден повеќе од 5 години со своето магаре оди и по 2 км. надвор од селото за донесе техничка вода за полевање на бавчата и за одржување хигиенските потреби. Сите бунари во селото во последниве неколку години пресушиле, исто и неговиот иако е длабок 13 метри. Во него сега има само 20-тина сантиметри вода.
„Порано се правевме со овој бунар, пиевме од него, наводнувавме, се бањавме. Но сега за жал има само уште 20 сантиметри вода и ништо повеќе. Не можам да ја употребувам за ништо, целата е со кал. Од неа им давам да пијат само 10-тината кокошки кои ги имам, затоа што од оваа вода ми е страв да му давам да пие и на стоката. Во целото село и неговата околина остана само уште еден бунар кој има вода, сите други пресушија. Но додека да стигнам до таму со магарето и додека да извадам со кофата вода и да ги наполнам бурињата ми требаат 2 часа, не можам вака повеќе, стар сум. А што е уште пожално и таа вода не може да се пие и таа е загадена, ја употребуваме само како техничка вода“, вели Нешкоски, жител на село Рилево.
Нешкоски ја натовари количката со 3 големи буриња, го спрегна магарето и тргна кој бунарот. По 20-тина минути одење стигна до местото. Скоро 2 часа се мачеше со кофата врзана на јаже да ја спушта во бунарот и да ги полни бурињата. Кога заврши рацете му се тресеа од кревањето на голема тежина.
Не можам да одам повеќе ми се тресат нозете. Ако можи да се помогни некако да дојдеме до вода дури сум жив арно, ако не што сака нека биди, не можам повеќе вака“, рече Нешкоски.
И неговата сопруга Трајанка Нешкоска вели дека доколку не се промени ситуацијата живот во Рилево во иднина тешко дека ќе има.
„Вода нема ниту за миење, ниту за пиење, апсолутно за ништо. Ќе си дојдам од тутун нема вода се напијам. Многу пати се случило апчето да го ставам во уста, а вода да нема дома. Мизерија е ова невидена и тоа вака со години и години, триста болести добивме и ништо, никој не презема ништо“, вели Трајанка Нешкоска, жител на село Рилево.
Инаку селото Рилево има 50-тина постојани жители, а во лето и викенди кога се враќаат иселениците бројот се движи и до 100 жители. Но, за жал рилевчани водовод никогаш и немале, иако уште за време на Југославија им запирале одреден надоместок на платите за да се приклучат на Регионалниот водовод „Студенчица“, тоа никогаш не се случило. Вода за пијање ваделе од бунарите, кои сега пресушиле, но и тие биле бактериолошки неисправни и често добивале стомачни заболувања. Сега вода за пијање полнат во шишиња во соседното село Ропотово.
За повеќе детали Тука
