Да, чорапите ми се од пазар, очилата, по некој дуксер, џемперче, папучи и влечки… и не дека гледам особена разлика од тие купени во продавница. Напротив, тие од пазар во најголем дел дури се погодиле потрајни и поквалитетни.
Ама пустото, сите да дознаат – колку е? Од каде е? И ако кажеш некоја баснословна цена или бренд, ти во нивните очи растеш. И обратно, ако кажеш дека е од пазар, ти се смалуваш, како да не си истиот човек од пред 10 секунди. Чуден некој феномен.
Немаме за до Охрид, „ама знаеш колку се сега евтини аранжманите во Занзибар, ма живо џабе..
Немаме вода во очите, „ама парфемов маци како мириса, оригинал си е оригинал, само 100 евра!“
Сведок сум како луѓе се расправаат со стари бабички на пазар за цената на марулите (е аман бе, што е тоа, марула 30 денари!) и цената на јајцето (арам да ви е, само поскапувате!), а немаат проблем да дадат и 250 денари за Цезар салата во извикан ресторан, со полуовената марула и едно јајце.
10 салати ќе направите со продуктите купени на пазар, ама кој да ви каже. Тоа не е „фенси“.
Покажи ми човек кој не се срами да каже што работел и дека го цени секој денар. Дека престижот не е материјалното на себе, цената, брендот, престижот денес е да си човек, нормален, искрен, насмеан и непретенциозен.
Не некој што ќе се мурти на виното со коешто го послужуваш и ќе го мириса како најголем експерт, а до вчера сè што пиел било токму најевтиното вино. Не дека има некаков проблем во тоа.
Нормално е за времето во кое живееме да се внимава, да се штеди, да се купуваат и поевтини производи. Ненормално е кога глумиме. Кога се преправаме нешто што не сме. Кога ги омаловажуваме другите затоа што купувале од пазар, од маалски бутик или не знам веќе од каде.
Целиот свет се воодушевува на природно, домашно, рачно изработено … на начини на кои може да заштедиме и притоа да ја заштитиме природата во којашто живееме.
Само ние, сè уште имаме очајна потреба да се прикажеме во некое лажно, блескаво светло и да воодушевиме некој друг.
А никој не сфаќа дека под тој лажен сјај се кријат евтини, лажни и тажни луѓе.
Извор:ЦрноБело
