Во 2011 година кога добив можност да ја посетам Австралија, имав прилика одблизу да се запознам со животот на нашите иселеници таму. За три дена колку што престојував некако како да ме погоди онаа приказна за македонскиот лонец.
Она кога било кој Македонец кој ќе успее да се избори да излезе од лонецот некој друг Македонец ќе го повлече надоле. За никој да не успее. Уште на почеток сакам да потенцирам, а имајќи ја во предвид атмосферата која владее во нашето општество тоа повторно ќе го направам и на крајот од оваа колумна, дека ова што го говорам не е критика за нашите иселеници во Австралија, напротив, ова е критика за нас тука. За нас.
За што станува збор? Одејќи и разговарајќи со Македонците во Австралија дознав дека таму постојат имагинарни поделби на Македонци бугараши, Македонци србомани, Македонци Егејци, Македонци Југословени, Македонци удбаши, Македонци вардарци, Македонци комуњари, Македонци патриоти и веројатно уште некои Македонци кои не сум ги запомнил. За трагедијата да биде уште поголема сите овие беа поделени уште по една основа, тие што одат во црквата под раководство на МПЦ и тие што не се согласуваа со владиката Петар. Ни повеќе ни помалку, туку 16 видови Македонци.
Поточно кажано Македонците поделени на 16 дела. Трагедија. И сите овие Македонци и мислат подобро на Македонија од другите Македонци, кои и мислат лошо.
