Мојата сестра Верче Белчовска почина на само 20 години, прегазена на пешачки премин во Струмица, од лице кое тогаш имаше 18 години и побегна од местото на настанот. Потоа, истиот се пријавил во полиција, беше осуден на срамна затворска казна од 15 месеци, која под притисок на јавноста беше зголемена на 30 месеци. Сега веќе, тој е на слобода и си продолжува со својот живот, за ,,Фокус” раскажува Мартин Белчовски, брат на Верче, чиј живот заврши во април 2021 година.
Девојката која по потекло е од Русиново, Берово, со родителите се преселила во Струмица, во потрага по работа и подобар живот. Беше покосена на пешачки премин, а потоа со внатрешни крварења во мозокот беше пренесена на Ургентниот центар на КАРИЛ, каде беше оперирана. Откако лекарите утврдиле мозочна смрт, нејзиното семејство се согласи да ги донира органите, а срцето на девојката му го продолжи животот на 22-годишниот Иле Стрезоски од Брвеница. Нејзините органи, исто така, спасија животи на уште десеттина пациенти. Помеѓу нив беше и 19-годишен пациент кој се лекуваше од малиген тумор на коска, и кој доби здраво коскено ткиво.
Нашите родители повеќе не можеа да останат овде, не можеа да продолжат со живот во една ваква земја, каде на правдина бевме буквално прегазени, сите ние, целото семејство. Заедно со сестра ми се преселија во странство. Јас со мојата сопруга и детенцето останав во родното Русиново, но тешко е, на сите ни е тешко и таа болка и чувство на неправда не притиска секој ден. Нема заборав, нема простување, останавме да живееме со горчина, раскажува Мартин за Фокус.
