Претседателот на поранешна СФРЈ, Јосип Броз Тито, бил ловџија и своето слободно време често го поминувал на ловиштата ширум Југославија.
Омилени ловишта на поранешниот југословенски лидер биле Бриони, Караѓорѓе и Јелен.
Тито почнал да лови непосредно по војната и тоа му останало како страст до крајот на животот. Кога докторите на почетокот на 70-те му предложиле воведување на строга терапија поради лошото здравје, тој прифатил но под услов да може да продолжи да лови.
Josip Broz Tito@Broz1892Tito during a pheasant hunt, 1968. Photos by Ivo Eterović. Eterović described Tito as a man of great physical strength and endurance, having outpaced the much-younger photographer all while carrying the burden of his hunting rifle and his old age during the 9-hour hunt.
За ловот со Чаушенко поврзана е една бизарна епизода: Тој и Тито во дивите свињи пукале истовремено, па не можеле да се договорат кој е главниот “убиец“. Потоа ги барале дупките од своите ловџиски пушки. Бидејќи Чаушенко на дивите свињи не можел да најде трага од своето оружје, југословенскиот колега ја подигнал опашката од убиената дива свиња и рекол: „Еве, тука има една дупка“.
