Пандемиската криза која го зафати светот од почетокот, а понтензивно од март оваа година, на почетокот беше енигма. Вирусот непознат, не беше познато колку е вирулентен, колку е инкубацијата, колку ќе трае…
Но како одминуваше времето, здравствените работници, научниците и властите, почнаа да учат многу работи околу Ковид-19, а што е уште поважно, почнуваа да учат и стануваа свесни и граѓаните. Но не секаде, не во сите земји. Менталитето исплива на површина.
Некои земји, како нашата, но и поголемиот дел од нашите соседи од Балканот, мораа да спроведат карантински мерки, за да го ослабнат бранот кој се закануваше да го парализира здравствениот систем. И во тоа се успеа. Но беше повеќе од јасно дека штом се релаксираат мерките, вирусот повторно ќе ја покаже својата сила, што и се покажа како точно.
Минатиот месец најпрво кај нас, а овој месец веќе и во оснатите балкански држави, почна драстично да се зголемува бројот на нови позитивни случаи, а тоа се должи исклучиво на неодговорноста на граѓаните, односно дел од нив. Поголемиот дел.
Почнаа да прават семејни веселби, да ги полнат кафеаните и рестораните, плажите и сите места кои пред кризата беше нормално да бидат полни со народ, но не и сега. И сето тоа го прават, без да носат заштитни маски и со тоа директно ја загрозуваат безбедноста на своите познати и непознати, секако и својата.
Втора последица од пандемијата е економијата. Овој удар до некаде се ублажи со кредитите кои земјата успеа да ги земе, но, како што наведува подолу еден од најреномираните економисти во земјава и поранешен висок финкционер на СДСМ Зоран Јовановски, тие пари се при крај:
„Каде и да се сврти во земјава, човек ќе види многумина без маски и без било какви обѕири за целава ситуација. Некого го мрзи, некој мисли не постои вирусов, некој од чист сеир или инает, секој со своја причина.
Тоа е така затоа што кај голем дел од населението си постои генерална безгрижност. Кај администрацијата платите си доаѓаат во цел износ, пензиите исто.
Работел, не работел приватниот сектор, за државниот сектор е се’ исто како и пред коронава. Дел од приватниот сектор исплаќа минимални плати само за да не отпушта.
Тоа е така затоа што државата на сите страни расфрла пари позајмени од странство. А тие пари ќе завршат. Набрзо, веќе во септември. Тогаш ќе дојде ударот и моментот на вистината. И намалување на платите и се’ друго.
Е ТОГАШ, ќе сфатат сите дека ИЛИ ќе носат маски и ќе бидат дисциплинирани и здравственава криза ќе се стави под контрола и фирмиве ќе работат, а буџетот државен колку-толку ќе се полни ИЛИ ќе има тешки економски последици, помали плати, отпуштања.
Жално е што ситуацијава со коронава не можеме да ја надминеме со свест и разбирање, ама тоа e, ќе научиме на потешкиот начин…“
Галама
