“Летница Oхрид” од нашата младост, кога беше вистинска градска кафеана, со популарниот “Чардак”, националниот ресторан, ресторанот за самопослужување, слаткарницата… и на чија тераса се чекаше на ред за да се најде слободно столче под сенките на дрвјата, а сега…панаѓур, “распарчена” на кафулиња, заградени со пластични фолии и стакла, со маркети и купишта празна амбалажа и дрвени палети расфрлени наоколу, исечени и искастрени дрвја чии сенки се заменети со пластични тенди и чадори за сонце, едноставно да не ти се седнува, а и поминува со тешко срце преку некогашната преполна тераса…фотографијата е од 1972 година.
Милчо Георгиевски
<
