3.9 C
Ohrid
вторник, декември 24, 2024
ПочетнаМакедонијаOхриѓанецот Александар: И плачам и се радувам од среќа бидеќи јас сум...

Oхриѓанецот Александар: И плачам и се радувам од среќа бидеќи јас сум само еден од 20-мина кои чекаат трансплатација на срце.

spot_img

Како што е познато, изминатата ноќ успешно е завршена првата трансплантација на срце во земјава на државната Кардиохирургија.

Првото трансплантирано срце, синоќа, три часа по полноќ, зачука во градите на 54 -годишен пациент.

По шесовна часа операција, во сала на државната кардиохирургија, тим на врвни лекари ја изврши првата трансплантација на срце во земјава. Семејството на 43 годишна жена што го загуби животот во сообраќајка не среќа со мотор, одлучи, да спаси животи, донирајки ги и нејзиното срце и нејзините бубрези.

Се уште на јавноста не е познат идентитетот на човекот на кој што е пресадено срцето на Емилија Динева.

И плачам и се радувам, солзите сами течат оти сум среќен, ова беше долга непроспиена ноќ која донесе многу надеж за сите нас – верувајте, иако не бие во моите гради, го чувствувам, го слушам како силно чука тоа вистинско срце во градите на мојот пријател – со трепетлив глас полн оптимизам и ведрина утринава ни посака добро утро охриѓанецот Александар Димоски, кој е еден од 20-те мина пациенти кои чекаат трансплантација на срце.

До пред само половина година секојдневието на Александар кој работел како таксист било исполнето со посветена грижа околу семејството и битка за поудобен живот на 4,5 годишно синче. Но се тргна наопаку еден студен зимски ден кога почувствував силна болка кај срцето – вели тој.

Неговото срце толку слабо работело што не можел да земе здив. Ноќите ги минував спиејќи во подисправена положба, некогаш дури преспивав седнат на маса, оти се гушев – единствен спас беше вештачкото срце со кое живеам веќе 5 месеци, вели Александар за „Алфат ТВ.

– Многу е тежок животот со батерии, со струја,навечер треба да се полнам со струја.Ми е страв да не не се наполнат батериите, да не се испразнат.И овај не е живот таков лесен.Што ти било најтешко во овај период додека си болен? Најтешко ми е што го имам апаратот со батерииве дека тежат две кила, ми тежат, рече Александар Димоски.

Мајката на Александар, Елена раскажува како е да се биде мајка на чедо кое не знае што ќе му донесе утрешнината. Болеста на Александар, се случила во време додека таа лежела во болница, борејќи се за своето срце кое сега чука само за Александар.

spot_imgspot_img
spot_img
spot_img
ПОВРЗАНИ СТАТИИ

Најпопуларни

Повеќе постови

Ахмети: ДУИ е ураган, не прифаќаме Македонците да бидат аги, а ние да бидеме слуги

Сме биле покрај Македонците во најразлични ситуации и ќе останеме, но не прифаќаме тие да бидат аги, а ние да бидеме слуги. Додека немаме...

Градот Тетово не е украсен за Нова Година-Општината немала пари.

Градот Тетово не е украсен за Нова Година. Повеќето граѓани кои ги прашавме велат дека празниците немаат ништо со верскиот аспект ниту националниот туку...

Граѓаните не гледаат дека има намалување во маркетите, освен на производите кои помалку се трошат

Граѓаните велат дека не гледаат дека е намалено нешто во маркетите. Велат дека има намалување само кај неколку производи од еден производител што помалку...

Високи гости од Турција во посета на општина Охрид

Градоначалникот на турската општина Тосја Кастамону, Волкан Каваклигил во придружба на Шенол Крабалтуоглу од Министерството за образование, денеска...