Сторијата за малечката Кети и нејзиниот брат Лука од кратовско, емитувана во Срце на дланка, а пренесена на нашиот сајт ШИЛО МАГАЗИН допре до многумина.
Сите јадат, јас со празни раце – гледам и трпам, другарчињата ми се смеат дека живеам во многу стара куќа, немам ниту патики ниту тренерки“, вели Кети, во емисијата Срце на дланка, на телевизија Алфа.
Ова дефинитивно не треба да биде судбина на ниту едно дете во светот, за жал, во Македонија ги има многу. 12 годишната Кети раскажа за голготата низ која минува таа и нејзиното семејството Николовски кои живеат во трошна куќа во планинско село, километри оддалчено од Кратово.
– Во една соба сите, и во едно корито се бањаме од 5-6 години. Во тоа се переме, и во тоа се. Немам пари за во училиште. Сите јадат, јас трпам. Тие имаат јас немам. Многу ми е тежок животот. Никогаш не сме пробале смоки, ниту кифли. Доаѓаме дома, јадеме што ќе има. Сега снемавме и вода – вели Кети.
Со градот ги спојува неасфалтиран и ископан пат, по кој не поминува автобус. Поради ова, најголемиот син Марио и таткото Благе, и да најдат, не можат да стигнат на работа. Мајката Мери е постојано со најмалото дете – 10 годишниот Лука, кој не е самостоен поради природата на неговата болест.
Колку што гледате, нема ни пат. Да падне една роса, не можеш пешки да излезеш. Немаме помош од никого. Сега девојчето е големо, бара. Сакаше да и купам патики. На рати и купив едни тренерки. Сакаат, чорапи, долен веш. Не можам да им удоволам – вели Мери.
И покрај големата оддалеченост, Благе често оди до градот пеш, да заработи за корка леб. Ниските плати се уште еден проблем плус, вели. Тоа што ќе го заработиш едвај стигнува за сметки.
– Малку социјално, друго ништо, од никого не сме виделе аир. Да можам да го вработам детето, да зема 30.000 да може да заработи, а не, 10.000 кој сака нека живее со 10.000 не може. Ние никакви услови немаме. Се што сум спечалил, со десет прста, сум ги исчувал децата. За деца, колку можам ќе дадам, колку не можам, нема – вели Благе.
Петчленото семејство живее од 6000 денари – толку направила државата за болниот Лука. Јадат леб и вода, млеко од стоката или сирење, а ако некогаш им се посреќи може да си дозволат макарони. Едвај постигнуваат за сметки и скромно јадење, камо ли за лекување на малиот Лука.
Еден од оние што презема први активности е бате Аце од Штип, препознатливиот хуманитарец кој многупати досега има помогнато таму каде што е најпотребно.
Па така, и овојпат, Александар Горгиевски, кој инаку е професионален пожарникар, ја посети фамилијата и веќе од утре започнува со помош.Аце пред да започне некоја хуманитарна организација не известува- а благодарение на него и нашите објави многумина имаат топол дом.
